Προβολές σελίδας την προηγούμενη εβδομάδα

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Περισσότερα από 5.000 κήτη πέθαναν από την πετρελαιοκηλίδα της ΒΡ


Περισσότερα από 5.000 κήτη--φάλαινες και δελφίνια--έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της πετρελαιοκηλίδας της ΒΡ.. στον Κόλπο του Μεξικού το 2010, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Conservation Letters της Εταιρίας Βιολογίας Διατήρησης (Society for Conservation Biology).

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Γιατρός (ορθοπεδικός) στα Γιάννενα φιλοξενεί 26 αδέσποτα σκυλιά

Ορθοπεδικός γιατρός στα Γιάννινα, ο Χρόνης Δρούγιας, φιλοξενεί και φροντίζει 26 αδέσποτα σκυλια, 21 σε χώρο ιδιόκτητο και 5 σε νοικιασμένη έκταση.

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Νέος νόμος για κατοικίδια και αδέσποτα ζώα



Μία σειρά από μέτρα για την προστασία των ζώων που περιέχει νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που … ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο και αναρτήθηκε για διαβούλευση, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Απριλίου 2011.

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Η Αμελί άρχισε να περπατάει.

Το δύστυχο κουταβάκι, που κάποιος ανεγκέφαλος ακρωτηρίασε τα μπροστινά πόδια όπως και το αδερφάκι του που δυστυχώς είχε ξεψυχήσει, άρχισε να κάνει τα πρώτα του βήματα .
Η Αμελί  άρχισε να περπατάει με την βοήθεια προσθετικών ποδιών και στις φωτογραφίες και στα video φαίνεται να τα πηγαίνει μια χαρά .
Όπως είχε γράψει το adespoto.gr, μετά από καταγγελία που έγινε στο Σταθμό Μέριμνας Ζώων του Πανεπιστημίου Πατρών το συνεργείο περισυλλογής του Σταθμού βρέθηκε αντιμέτωπο με το αποτρόπαιο θέαμα του ακρωτηριασμένου κουταβιού και του επίσης ακρωτηριασμένου, νεκρού αδερφού του.

Δείτε φωτογραφίες απο την Αμελί :

Η Αμελί  άρχισε να περπατάει.

Η Αμελί  άρχισε να περπατάει.
Η Αμελί  άρχισε να περπατάει.πηγη adespoto.gr
Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Λαμία : Απεγκλώβισαν αδέσποτο σκύλο μέσα από εγκαταλελειμμένο σπίτι

Το αδέσποτο σκυλάκι έπεσε μέσα στο εγκαταλελειμμένο σπίτι από την τρύπα της σκεπής που βλέπετε στη φωτογραφία.Οι γείτονες άκουγαν το άτυχο ζώο να γαβγίζει περίπου μια εβδομάδα.
Τελικά κάποιος ειδοποίησε την Πυροσβεστική και την αστυνομία και χθες το απόγευμα, παρουσία μέλους και του φιλοζωικού κατάφεραν να το ελευθερώσουν.

Μόλις άνοιξαν την πόρτα, το σκυλάκι τρομαγμένο πετάχτηκε έξω, κοντοστάθηκε λίγο για να "ευχαριστήσει" τους διασώστες του και μετά πήρε τον δρόμο του για να συνεχίσει την περιπλάνησή του...

Οι φωτογραφίες απο lamiareport.gr
Λαμία : Απεγκλώβισαν αδέσποτο σκύλο μέσα από εγκαταλελειμμένο σπίτι

Λαμία : Απεγκλώβισαν αδέσποτο σκύλο μέσα από εγκαταλελειμμένο σπίτι
Εάν σταθεί τυχερό θα επιβιώσει... γιατί αν μιλήσουμε για μέριμνα από τον Δήμο Λαμιέων για τα αδέσποτα, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...

Ένα μεγάλο μπράβο στον "άγνωστο" που σήκωσε το τηλέφωνο του και πήρε τηλέφωνο. Ένα μεγαλύτερο, στην πυροσβεστική και αστυνομία που άμεσα έβγαλαν το σκυλί από εκεί μέσα ..
Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Φόλες και στην Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας

ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΣΠΟΤΟΥ ΠΟΥ ΞΕΨΥΧΗΣΕ ΤΗΝ 25/3/2011,
ΑΦΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΕΝΟΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ(ΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ/ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ). ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ  ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ ΚΤΗΝΗ ΠΟΥ ΖΟΥΝΕ ΕΚΕΙ.
Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

ΤΑ ΩΔΙΚΑ ΠΤΗΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ

Ο ΦΛΩΡΟΣ- Chloris (Carduelis) chloris (Linnaeus 1758) (Family Fringillidae)



Αριστερά αρσενικός φλώρος δεξιά θηλυκός φλώρος.

Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Fringillidae
Γένος: Carduelis
Είδος: chloris
Υποείδη:
Μήκος: 15 με 16 εκατοστά
Βάρος: 24 με 31 γραμμάρια
Κοινά ονόματα: Ευρωπαϊκό όνομα Greenfinch


Η ελληνική φύση έχει προικίσει με περίσσιο φωνητικό ταμπεραμέντο τα ωδικά πτηνά της.

Στις ορεινές περιοχές βρίσκουμε τα πιο καθαρά από άποψης φωνών ωδικά πτηνά, καθώς και σε ορισμένες άλλες συγκεκριμένες περιοχές της χώρας μας.

Ο φλώρος είναι ένα πολύ γνωστό-κοινό ωδικό πτηνό που έχει αγαπηθεί εξίσου με την καρδερίνα. Έχουμε αναφορές από αρχαίους συγγραφείς, από την λαϊκή μας παράδοση και από εκτροφείς για το πτηνό αυτό. Ανήκει στην ίδια οικογένεια με την καρδερίνα στις σπίζες, είναι μεγαλόσωμο, με μεγαλοπρεπέστατο παράστημα πτηνό. Διαθέτει ένα ελαιόχρωμα πράσινο χρωματισμό με μερικές κίτρινες περιοχές, που είναι εντονότερες στα αρσενικά πτηνά στην περιοχή του θώρακα τους, στην αμάρα και στις φτερούγες τους. Ενώ τα θηλυκά διαθέτουν σε όλο το σώμα τους ένα γκριζοπράσινο υπόστρωμα. Στα κινητήρια τους φτερά διαθέτουν κίτρινες ανταυγες όπως και στην ουρά τους και τα δυο φύλα. Το ράμφος τους και τα πόδια τους είναι στο χρώμα της σάρκας τους. Όλα τα νεαρά άτομα της φυλής αυτής διαθέτουν πράσινο χρώμα, το γένος τους διαχωρίζεται από την περιοχή του θώρακα στα νεαρά αρσενικά διαφαίνεται ένα αμυδρό κίτρινο υπόστρωμα στον θώρακα κάτω από το φτέρωμα, ενώ στα θηλυκά στην αντίστοιχη περιοχή έχει άσπρο χρώμα. Ο φλώρος έχει μεγαλύτερο μέγεθος από την καρδερίνα 15 εκατοστά περίπου, διαθέτει ένα χοντρό και δυνατό ράμφος που του δίνει την δυνατότητα να σπάει μεγάλους καρπούς από κωνοφόρα δέντρα. Είναι πτηνό που αντέχει περισσότερο στις κακουχίες(χαμηλές θερμοκρασίες), είναι γενικά περισσότερο ανθεκτικό στις ασθένειες από άλλα ωδικά πτηνά όπως για παράδειγμα από την καρδερίνα. Διαθέτει δηλαδή ένα αρκετά ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα εν αντιθέσει με την καρδερίνα που πολλοί εκτροφείς αναφέρουν μεγάλες απώλειες στην εκτροφή τους. Υπάρχει δηλαδή στο είδος της καρδερίνας μεγάλη θνησιμότητα κατά την αναπαραγωγική περίοδο και την απογαλακτίσει, εάν δεν υπάρχει η απαιτούμενη προσοχή. Σπανιότερες αναφορές έχουμε για απώλεια μέσα στο είδος του Φλώρου, διότι έχει εγκλιματιστεί καλύτερα στις συνθήκες τις αιχμαλωσίας οπου το εκτρέφουμε.

Διασταυρώνεται πολύ εύκολα μέσα στο είδος του αλλά και με το καναρίνι και παράγει πολύ όμορφα πράσινου χρωματισμού υβρίδια. Οι έμφυτες φωνητικές δυνατότητες που διαθέτουν αυτά τα υβρίδια είναι αρκετά καλές, οι μεταλλικές φωνές και η ένταση της φωνής του φλώρου αναμειγνύονται με τα μελωδικά γυρίσματα ενός καναρινιού φωνής. Το αποτέλεσμα είναι να παράγουν ένα πολύ όμορφο ηχητικό αποτέλεσμα., φυσικά έπειτα από την απαραίτητη φωνητική εκπαίδευση που πρέπει να τα υποβάλουμε για να αποφύγουμε την υιοθέτηση τυχόν σφαλμάτων η λάθη στις φωνές τους. Για παράδειγμα η μίμηση της φωνή του σπουργιτιού που συχνά ακούμε στα φλώρια, τις έντονες ρινικές νότες που διαθέτει ο φλώρος, το παρατεταμένο κελάηδισμα του καναρινιού κ.α . Εν αντίθετος θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει στις φωνές του ονειρικά κιούρ, πολύ δυνατά και σωστά μπιζαρίσματα. Επίσης τα υβρίδια που παράγει ο φλώρος με το καναρίνι έχουν την δυνατότητα να συμπεριλάβουν στο ρεπερτόριο τους και να αποδώσουν ποιοτικά αηδονήσιες φωνές. Γι' αυτό σε μερικές περιοχές της Αθήνας το πτηνό αυτό διαθέτει φανατικούς θαυμαστές που ασχολούνται αποκλειστικά με την εκτροφή του και την φωνητική εκπαίδευση του. Οι περιοχές αυτές είναι η Νίκαια, ο Ασπρόπυργος και η περιοχή των Αχαρνών. Στον ευρωπαϊκό χώρο ενασχολούνται κυρίως με τις χρωματικές του αποκλίσεις από το αρχέγονο πρότυπο του(μεταλλάξεις). Μέχρι σήμερα έχουν παράγει αρκετές μερικές εκ τον οποίον είναι η λουτίνο, η αχάτης ,η καφέ isabel και άλλες. Είναι πτηνά που διαθέτουν πολύ όμορφα χρώματα και εξωτερική εμφάνιση(όγκο), όμως έχουν ένα σημαντικό μειονέκτημα για τον ελληνικό χώρο και τους ελληνες εκτροφείς, διότι δεν διαθέτουν μελωδικό ρεπερτόριο και σωστές φωνές. Ο έλληνας εκτροφέας είναι συνδεδεμένος κυρίως με τις φωνές των πτηνών και όχι με την εμφάνιση, γι' αυτό και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει μεγάλη διάδοση των μεταλλάξεων στον ελληνικό χώρο. Οι ευρωπαίοι εκτροφείς αναπαράγουν τα πτηνά αυτά σε πολύ μεγάλους χώρους, διαστάσεων που μπορεί να φτάνουν και τα 2Χ2 μέτρα για κάθε ζευγάρι. Επομένως δεν εγκλιματίζονται εύκολα στις ζευγαρώστρες η στις κλούβες του μέτρου που χρησιμοποιούμε συνήθως οι έλληνες εκτροφείς για αναπαραγωγή. Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με όλα τα πτηνά εισαγωγής είναι ο σωστός εγκλιματισμός τους στις νέες περιβαλλοντικές , κλιματολογικές και διατροφικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα μας.




ΔΙΑΤΡΟΦΗ



Η διατροφή των φλώρων βασίζεται κυρίως σε ελαιούχους σπόρους, ηλιόσποροι, κανναβούρι κ.α Τα πτηνά αυτά λατρεύουν τους ηλίανθους πολύ συχνά θα τα δείτε να στέκονται επάνω τους και να σιτίζονται με τους σπόρους τους. Η διατροφή τους συμπεριλαμβάνει διάφορα αγκάθια, κάρδο, βλαστάρια και σπόρους από κυπαρίσσια, πεύκα κ.α Οι τροφές με τις οποίες σιτίζεται στην φύση είναι οι Asteraceae, Brassicaceae, Polygonaceae, Rosaceae Fagus sylvatica Picea abies, Chenopodiaceae Geraniacea,e Ranunculaceae Rosaceae, Violaceae ,Insecta Fabaceae. Την εποχή της αναπαραγωγής σιτίζεται με σκουλήκια, έντομα, μικρά φρούτα όπως μούρα κ.α Τα αυγά μυρμηγκιών, μικρά mealworms, waxworms και η προνύμφη της κοινής μύγας ,μπορούν να αναμιχθούν με τα μαλακά τρόφιμα όπως με την αυγοτροφή, με κους κους η ράσκ και να προσφερθούν κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Έτσι να παρέχουμε μια διατροφή με υψηλή ποσότητα πρωτεϊνών στα πτηνά μας όπως ακριβώς γίνεται στην φύση. Μπορούμε να τους χορηγούμε μαρούλι, σπανάκι, μπρόκολο , chickweed, σπόρους γρασιδιού, φύλλα από καρότα κ.α


ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η αναπαραγωγική του περίοδο ξεκινά τον Απρίλιο και τελειώνει τον Ιούλιο, γεννά 4-6 αυγά και τα επωάζει 13-14 ημέρες. Τα αυγά έχουν ανοιχτόχρωμο χρωματισμό, είναι άσπρα με λίγο ανοιχτό μπλε με καφετιές ραβδώσεις. Η λαϊκή μας παράδοση αναφέρει πως ο φλώρος είναι ένα αρσενικό πτηνό με πλούσιο ερωτικό ταμπεραμέντο, διασταυρώνεται με την φίλη του καρδερίνα. Η λαϊκή μας μούσα θέλει να είναι πολύ ερωτευμένα αυτά δυο πτηνά μεταξύ τους. Ο φλώρος διασταυρώνεται πολύ εύκολα με το καναρίνι και παράγει πρασινωπά συνήθως υβρίδια. Στην φύση θα το δείτε συχνά να στέκεται πάνω σε ψηλά σε δέντρα όπως πεύκα, κυπαρίσσια στις κορφές τους, από όπου με δυνατές φωνές προσκαλεί τα θηλυκά του είδους. Τα ζευγάρια Greenfinch μπορούν να απαραχθούν σχετικά εύκολα μέσα σε ένα μέτριο μεγέθους κλουβί. Να τοποθετήσετε εσωτερική φωλιά σαν αυτές που χρησιμοποιούμε στα καναρίνια. Για να αυξήσουμε το αίσθημα ασφάλεια στα πτηνά μας καλό θα ήταν να προφυλάξουμε την φωλιά με φύλλα, έτσι ώστε να μοιάζει σαν καμουφλαρισμένη, κρυμμένη από την κοινή θέα. Αυτό κάνει τα πτηνά να μην είναι τόσο επιφυλακτικά να νιώθουν ασφάλεια και απομόνωση ώστε να ολοκληρώσουν επιτυχώς το δημιουργικό τους έργο. Χρησιμοποιούν ξερά χόρτα, βρύα, βαμβάκι, τρίχες ζώων, νήμα από καρυδιά για την κατασκευάσει της.





ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Είναι ένα μεγαλόσωμο πτηνό αρκετά σκληραγωγημένο στις κακουχίες, δίχως ιδιαίτερα προβλήματα στην διαχείριση του. Το συνιστώ ιδιαίτερα στους νέους αρχάριους εκτροφείς άγριων ωδικών πτηνών, σαν ένα εύκολο σχετικά είδος για εκτροφή.

Αγαπά πολύ το καθαρό νερό εάν μπορείτε καθημερινά χειμώνα καλοκαίρι να έχει στην διάθεση του μια εξωτερική μπανιέρα κατά προτίμηση για να παίρνει το λουτρό του.

Πολύ εύκολα διατηρείτε είτε μόνο του είτε μέσα σε κοινόβια κλουβιά(κλούβες). Για επιτυχές αναπαραγωγή συνιστώ να το διατηρείται σε μεμονωμένα ζευγάρια. Στο Βέλγιο όπου έχω ταξιδέψει έχω δει μεγάλα φυτεμένα κλουβιά όπου εκεί μέσα ζουν και αναπαράγονται με μεγάλη ευκολία. Στον ελληνικό χώρο σηνήθως οι έλληνες εκτροφείς τα ανπαράγουν σε κλούβες διαστάσεων 1Χ0,5.




ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Ζει σε δάση, σε πάρκα ,σε λιβάδια και σε κήπους σηνήθως θα το δούμε κοντά σε αγρούς και χωράφια.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ΤΟ ΛΟΥΒΑΡΑΚΙ -CARDUELIS SPINUS-SISKIN




Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Fringillidae
Γένος: Carduelis
Είδος: spinus
Υποείδη:
Μήκος: 12εκατοστά
Βάρος: 22 με 23 γραμμάρια

Κοινά ονόματα Siskins , lugano,χρυσοκαρδέρινο

Έχει χρώμα κίτρινο πράσινο και μαύρο, με ελαφριές ραβδώσεις στην περιοχή της κοιλιά τους, η ουρά τους είναι μικρή και ψαλιδωτή, τα αρσενικά έχουν έντονο μαύρο χρώμα στο πάνω μέρος του κρανίου τους(μαύρη κορώνα-σκούφο) ,έντονο κίτρινο χρώμα κάτω από το στήθος, στα φτερά τους και έντονα κίτρινα μαγούλα. ενώ το θηλυκό έχει ένα πράσινο-γκρίζο χρωματισμό στα αντίστοιχα σημεία. Το ράμφος τους και τα άκρα τους είναι στο χρώμα της σάρκας τους, οι οφθαλμοί τους έχουν μαύρο χρώμα, το ράμφος τους είναι αρκετά μικρό Τα νεαρά άτομα αυτού του είδους έχουν πράσινο χρώμα χωρίς κίτρινο χρωματισμό. Τα θηλυκά είναι πολύ πιο θαμπά-σκούρα και με ραβδώσεις, έχει μια υπόλευκη κοιλιά και λιγοστά κίτρινα σημάδια

Το λούβαρο είναι μικρόσωμο άγριο ωδικό πτηνό, το μέγεθος είναι σαν μιας γαλαζοπαπαδίτσα , είναι πολύ κινητικό και δραστήριο πτηνό επίσης όπως οι παπαδίτσες θα δείτε το πτηνό να κρέμεται ανάποδα και να τσιμπά σπόρους για να σιτίζεται .


ΔΙΑΤΡΟΦΗ



Το λούβαρο αγαπά ιδιαίτερα τους αμυλούχους σπόρους π.χ κεχρί Ακόμα σιτίζεται και με σπόρους από διάφορα κωνοφόρα δέντρα όπως πεύκο, κουκουναριά, φιστίκια κ.α Τρέφεται με πολλά είδη σκουληκιών και εντόμων όπως με μελίγκρα, μικρές μύγες, beetles, sawflies, ,bugs. Τους αρέσουν πάρα πολύ τα παρακάτω φυτά Betulaceae ,Picea abies ,Asteraceae και Polygonaceae ,Insectα κ.α




ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ



Η αναπαραγωγική περίοδο ξεκινά την άνοιξη στην φύση προτιμά να κτίζει την φωλιά πάνω σε κοκκοφόρα δέντρα, κατασκευάζει μικρές όμορφες ολοστρόγγυλες φωλιές από ξερά χόρτα, τρίχες ζώων και ξερά κλαδιά δένδρων.

Το θηλυκό γεννά 4 με 5 αυγά που τα επωάζει για 13-14 ημέρες τα αυγά έχουν χρώμα μπλέ με σκούρα μικρά σημάδια πάνω τους, είναι μικρά σε μέγεθος περίπου 12 με 14 χιλιοστά. Τα λούβαρα είναι πολύ καλοί γονείς ταΐζουν ασταμάτητα και τα δυο τους νεοσσούς τους, αναπαράγονται πολύ εύκολα ακόμα και σε μικρούς χώρους. Επίσης αρκετά εύκολη είναι και η διασταύρωση τους με τα καναρίνια. Είναι πολύ ερωτικά πτηνά, θα δείτε με πόσο αγάπη και στοργή ζει αρμονικά το ζευγάρι, επίσης πόσο στοργικά συμπεριφέρονται στους νεοσσούς τους. Το αρσενικό την άνοιξη στην φύση θα δούμε με καλεί με το κελάηδισμα του τα θηλυκά για αναπαραγωγή.

Στην εκτροφή τους στην αιχμαλωσία συνήθως αναπαράγεται πριν τα άλλα άγρια πτηνά, πολλές φορές θα δούμε εάν σιτίζεται σωστά να γεννά μέσα στο χειμώνα κάτω από χαμηλές θερμοκρασίες. Αντέχει λοιπόν τις χαμηλές θερμοκρασίες αφού έχει μάθει να ζει επιτυχώς σε βόρεια κλίματα




ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Είναι από τα πιο ήρεμα finches θυμάμαι συνήθως παλιοί κουρείς να τα έχουν ελευθέρα μεσα στα κουρεία τους, να πετούν μέσα στο μαγαζί τους, και κάθε ψαλίδισμα τους να παρακινεί το κελάηδισμα.τους

Στην φύση εάν τους προσφέρουμε τροφή θα τα δείτε να μας πλησιάζουν και να έρχονται πολύ κοντά μας ακόμα και πάνω μας. Είναι πολύ ήσυχα και κοινωνικά πτηνά, ζουν αρμονικά με άλλα άγρια πτηνά(finches), συχνά στην φύση θα παρατηρήσουμε να ζουν σε μεγάλα κοπάδια μαζί και με αλλά άγρια πτηνά





ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Τα πτηνά αυτά είναι μεταναστευτικά έρχονται στην χώρα μας και στο νότο κυρίως με τα περάσματα των πτηνών το χειμώνα(Οκτώβριος) για περάσουν το χειμώνα τους στην χώρα μας και επιστρέφουν στο βορρά εκεί την άνοιξη όπου και πολλαπλασιάζονται., ζούνε σε κωνοφόρα δάση, σε κήπους, σε πάρκα και αγροτικές περιοχές.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ΤΟ ΣΚΑΡΘΙ-SERINUS SERINUS




Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Fringillidae
Γένος: serinus
Είδος: serinus
Υποείδη: Serinus syriacus, Serinus canaria, Serinus citronella, Serinus leucopygius, Serinus mozambicus (Green Singer, Yellow-fronted Canary)
Serinus leucopterus, Serinus leucopterus.
Μήκος: 11 με 11,5 εκατοστά
Βάρος: 12 με 14 γραμμάρια
Κοινά ονόματα: Σκαρθί, σκαρθάκι,serin.


Είναι ένα πολύ γνωστό και κοινό πτηνό στην χώρα μας, με δυναμικό με νευρικό χαρακτήρα, ανήκει στην ίδια οικογένεια με το καναρίνι επομένως τα παραγόμενα υβρίδια είναι γόνιμα.

Είναι ένα μικρού μεγέθους κιτρινοπράσινο πτηνό, με έντονες μαύρες ραβδώσεις στο παλτό τους, έχει κοντό και χοντρό ράμφος και άκρα στο χρώμα της σάρκα τους. Στα αρσενικά το κρανίο τους, τα μάγουλα τους, το στήθος του, η ουρά τους και το ουροπήγιο τους έχει έντονο κίτρινο χρώμα ,ενώ στα θηλυκά στα αντίστοιχα τμήματα έχουν πράσινο και γκρίζο χρωματισμό.

Οι νεοσσοί αυτού του είδους διαθέτουν υπόλευκο φτέρωμα με πράσινο χρωματισμό. Κατά την διάρκεια της διαδικασία του ζευγαρώματος το αρσενικό εκτελεί όμορφες ερωτικές μανούβρες κατά την διάρκεια του πετάγματος του. Αυτή η οικογένεια έχει πολλά υποείδη που ζουν κυρίως στην β. Αφρική. Αγαπά τα θερμά κλίματα , δεν αντέχει ιδιαίτερα στις κακουχίες και τον βαρύ χειμώνα.

Η ουρά είναι βαθιά βαλμένη με διχαλωτή απόληξη, η φωνή τους είναι ευδιάκριτη, τα φύλα είναι ανόμοια μεταξύ τους και δεν υπάρχει καμία εποχιακή παραλλαγή .




ΔΙΑΤΡΟΦΗ



Διατρέφεται κυρίως με αμυλούχους σπόρους, στάρι , κεχρί, σπόρους κωνοφόρων δέντρων, σπόρους χορταρικών. Κατά την αναπαραγωγική περίοδο σιτίζονται με έντομα και σκουλήκια.




ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Στην φύση τα θηλυκά πτηνά αυτού του είδους κατασκευάζουν την φωλιά τους σε ένα δέντρο ή έναν θάμνο σε δασώδης περιοχές, συνήθως 2-4 μέτρα πάνω από το έδαφος. Η αναπαραγωγή ξεκινά στην χώρα μας στις αρχές του Απριλίου και διαρκεί μέχρι τον Ιούλιο. Η φωλιά τους έχει στρογυλλό σχήμα και κατασκευάζεται με βρύα και ληχήνες, ξερά χόρτα, με ξερά κλαδιά, με τρίχες ζώων κ.α Γεννά δυο φορές από 3 έως 5 αυγά μεγέθους 16 χιλιοστά περίπου, τα οποία επωάζει 13 με 14 ημέρες. Τα αυγά έχουν γαλάζιο ανοιχτό χρώμα με μαύρα στίγματα. Οι νεοσσοί απογαλακτίζονται έπειτα από 28 με 30 ημέρες ταΐζονται και από τους δυο γονείς τους. Το αρσενικό υπερασπίζει μια περιοχή αναπαραγωγής και προσελκύει έναν σύντροφο από μια εναέρια επίδειξη και ένα μελωδικό τραγούδι

Είναι στενός συγγενής του καναρινιού κρατιέται σε αιχμαλωσία μερικές φορές ως οικόσιτο πτηνό συντροφιάς.




ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Ζει κατά ομάδες στην φύση είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στο κρύο και στην υγρασία, ζει είτε σε μεμονωμένα κλουβιά είτε σε κοινόβια κλουβιά(κλούβες) μαζί με άλλα άγρια ωδικά πτηνά. Είναι ιδιαίτερα εύκολο στην διατήρηση είδος δίχως μεγάλες απαιτήσεις.




ΒΙΟΤΟΠΟΣ


Το ευρωπαϊκό αυτό πτηνό ζει σε δασώδεις και θαμνώδης περιοχές, ακόμα σε γεωργικές περιοχές, πάρκα , κήπους. Ζει σε ομάδες-κοπάδια κατά την διάρκεια όλου του χρόνου και διαχωρίζεται σε ζεύγη την εποχή της αναπαραγωγής.

Είναι μεταναστευτικό πτηνό που ζει κυρίως γύρω από την μεσόγειο.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ΤΟ ΦΑΝΕΤΟ-CARDUELIS CANNABINA-LINNET



Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Fringillidae
Γένος: Carduelis
Είδος: Cannabina
Υποείδη:
Μήκος: 13 με 14 εκατοστά
Βάρος: 24 με 31 γραμμάρια
Κοινά ονόματα: φανέτο


Είναι ένα πολύ όμορφο και γλυκό πτηνό, με αρκετά ήπια συμπεριφορά μοιάζει αρκετά με το redpoll και με το flavirostris carduelis αν και αυτά είναι λίγο μικρότερα σε μέγεθος. Τα αρσενικά του είδους έχουν έντονο κόκκινο χρωματισμό στις περιοχές τους στήθους στο μέτωπο, στην πλάτη τους. Το κρανίο τους , τα μάγουλα τους, έχουν γκρίζο χρώμα. Η πλάτη τους έχει καφέ χρώμα με μαύρες ανταυγες στα κινητήρια φτερά τους. Η περιοχή της αμάρας έχει υπόλευκο χρωματισμό. Τα θηλυκά του είδους αυτού διαθέτουν στις αντίστοιχες περιοχές αντί κόκκινο χρώμα ένα γλυκό καφετί χρωματισμό με λιγότερα σχέδια-σημάδια. Η ουρά τους είναι κοντή διχαλωτή ,το ράμφος τους κοντό χοντρό και κωνικό όπως επίσης και τα άκρα τους, διαθέτουν καφετί χρωματισμό σε αυτά τα σημεία. Τα νεαρά άτομα αυτού του φύλου έχουν καφετί και άσπρο χρωματισμό.

Το φανέτο ξεχωρίζει ανάμεσα στα ωδικά πτηνά διότι διαθέτει πολύ καλές και ποιοτικές μεταλλικές φωνές, έχουν αρκετούς φίλους που το εκτρέφουν για το μελωδικό του κελάηδισμα Τα αρσενικά έχουν στην πλάτη τους κάστανο χρώμα και γκριζωπά κεφάλια, όμως ειδικά κατά τη διάρκεια της εποχής αναπαραγωγής αναπτύσσουν έναν εντυπωσιακό πορφυρού χρώματος σχέδιο στο κεφάλι σαν κορώνα καθώς και στο στήθος. Τα αρσενικά, τα θηλυκά και οι νεοσσοί τους έχουν άσπρες βούλες-άκρες στα φτερά και στην ουρά τους, στα κινητήρια φτερά τους θα δούμε να ξεχωρίζουν δυο τρια λευκού χρώματος




ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Στην φύση σιτίζεται κυρίως με σπόρους από χορταρικά όπως από τις πικραλίδες, σπόρους από διάφορα αγριόχορτα, επίσης αγαπά ιδιαίτερα τους σπόρους του λιναριού.Την εποχή της αναπαραγωγής διατρέφονται με έντομα και σκουλήκια , με την μελίγκρα πάνω από τα φυτά κ.α Αυτό το είδος έχει υποστεί τα αποτελέσματα τις αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων διότι κατά κόρον σιτίζεται με σπόρους και φύτρες από αγριόχορτα τα οποία καταπολεμούν οι γεωργοί με ζιζανιοκτόνα.


ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η αναπαραγωγική περίοδο ξεκινά τον Απρίλιο χτίζουν με βρύα ,λειχήνες, ξερά χόρτα,κλαδάκια και τρίχες ζώων μια στρογγυλή και βαθιά φωλια. Γεννούν 2 με 3 φορές τον χρόνο 4 με 6 γαλάζια με καφετιά σημάδια αυγά μεγέθους 15 με 17 χιλιοστών τα οποία τα επωάζουν 12-13 ημέρες. Τα μικρά ταΐζονται και από τους δυο γονείς και απογαλακτίζονται μετά από 14 με 15 ημέρες Συνήθως κατασκευάζουν τις φωλιές τους μέσα σε θάμνους και χαμηλά δέντρα, ανάμεσα σε πυκνά κλαδιά. Θα πρέπει λοιπόν να τους παράσχουμε ασφαλής και αρκετά καλά απομονωμένες θέσεις -φωλιές μέσα στις κλούβες όπου να νιώθουν ιδιαίτερη ασφάλεια.




ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Ζει είτε σε μεμονωμένα κλουβιά ανά ζεύγη είτε μέσα σε κοινόβια κλουβιά, είναι αρκετά φιλήσυχο πτηνό. Του αρέσουν τα μεγάλα κλουβιά με πυκνούς θάμνους όπου κατασκευάζει τις πολύ καλά προστατευμένες φωλιές του.





ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Ζει σε ομάδες όλη την διάρκεια του χρόνου εκτός την αναπαραγωγική περίοδο που ζει σε ζευγάρια. Το βλέπουμε κοντά σε θάμνους σε ρυάκια, Είναι μεταναστευτικό είδος που ζει στην Ευρώπη και στην βόρεια Αφρική.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ-LUSCINIA MEGARHYNCHOS-NIGHTIGALE






Αηδόνι ήρεμο χρησιμοποιείτε σαν δάσκαλος στα ωδικά πτηνά της εκτροφής μου

Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Turdidae
Γένος:
Είδος: Luscinia megarhynchos
Υποείδη: aurantiiventri
Μήκος: 14 με 16 εκατοστά
Βάρος: 16 με 25 γραμμάρια
Κοινά ονόματα: Nightigale, Nachtigall, αηδόνα


Είναι ένα από τα πιο πολυτραγουδισμένα πτηνά από την λαϊκή και δημοτική μας μούσα, έχουμε συχνές νύξεις στη λογοτεχνία, την ποίηση και τη μουσική.

Ένα πτηνό σύμβολο συνώνυμο της μελωδικότητας και του τραγουδιού, είναι από τα πτηνά που μπορούν να αναπνέουν και να τραγουδούν ταυτόχρονα διότι στον λάρυγγα τους είναι τοποθετημένες 4 σύριγγες. Αυτό τα κάνει να μπορούν να παράγουν ήχους από ηψηλές και χαμηλές συχνότητες, ακόμα αναπαράγουν και να μιμούνται πολλούς και διαφορετικούς ήχους, όπως νεροφωνές, μεταλλικούς ήχους, φλάουτα κ.α .Στις μέρες μας το εκτρέφουν λιγοστοί και αρκετά έμπειρη εκτροφείς. Τα αρσενικά είναι λίγο μεγαλύτερα και με πιο έντονα χρώματα από τα θηλυκά. Το αρσενικό έχει καφέ σκούρο χρώμα στον θώρακα ενώ το θηλυκό έχει πιο άσπρο χρωματισμό. Διαθέτουν καφετί σκούρο ράμφος και άκρα με κεφεκόκκινους γλουτούς, ουρά μακριά και πυκνή καστανού χρώματος, ακομα έχουν μαύρους λαμπερούς οφθαλμούς. Είναι μεγαλύτερο μέγεθος από τον κοινό στα πάρκα και στις αυλές μας κοκκινολαίμη. Έχουν κοινές αντιδράσεις συμπεριφορά, τινάζουν το πτέρωμα τους, βγάζουν μια κραυγή φόβου όταν το πλησιάζουμε κοντά του, μια φωνή σαν συναγερμός είναι το γνωστό "krrr''κ.α Ακόμα και στο τραγούδι τους μπορεί να βρει κανείς κοινές φράσεις. Ο κοκκινολαίμης τραγουδά τις πρώτες πρωινές ώρες όπως επίσης και το αηδόνι. Το αηδόνι είναι από τα λίγα ωδικά πτηνά που τραγουδούν και το βράδυ, τα βλέπουμε να κοιμούνται πολύ λίγο κλείνοντας για μερικά λεπτά τα μάτια τους πάνω στα κλαδιά. Άλλο κοινό χαρακτηριστικό αυτών των δυο πτηνών είναι ότι οι νεοσσοί τους μοιάζουν καταπληκτικά.

Όμως η φωνή είναι το χαρακτηριστικό που κάνει το αηδόνι τον βασιλιά των ωδικών πτηνών, διαθέτει μια φωνή που παράγει πολύ οξυς ήχους, πλέκει με πολύ μεγάλη τέχνη τρίλιες πάνω σε διαφορετικού ύψους νότες. Διαθέτει πολύ δυνατή φωνή, με γλυκές και μελωδικές νότες και φυσικά με πολύ πλούσιο ρεπερτόριο.


ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Είναι πτηνό που σιτίζεται με έντομα και σκουλήκια, τρώει και διάφορα μικρά φρούτα του δάσους όπως μούρα. Στην αιχμαλωσία σιτίζεται με τριμμένο αυγό, ζωντανά σκουλήκια, τριμμένη καρδιά, με αηδονοτροφές ετοιμές από το εμπόριο, με σταφίδες και ξερά σκουλήκια(πατέ) κ.α


ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Στην φύση κατασκευάζουν τις φωλιές τους μέσα σε χαμηλούς αλλά πολύ πυκνούς θάμνους, ακόμα και πάνω στο έδαφος ανάμεσα στα πεσμένα φύλλα. Τα υλικά που χρησιμοποιούν είναι ξερά φύλλα, χλόη, τρίχες ζώων. Γεννά στην χώρα μας μεταξύ Απριλίου και Μάιου μια φορά μόνο 4 με 5 αυγα διαμετρήματος 16-20 χιλιοστών, τα οποία επωάζει 13-14 ημέρες. Τα μικρά τους τα ταΐζουν και οι δυο γονείς μέσα σε λίγες μέρες είναι έτοιμα να εγκαταλείψουν την φωλιά τους μόλις 10 με 12 ημέρες.




ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Είναι από τα πτηνά που δεν κάνει συχνά την εμφάνιση του, προτιμά να μένει κρυμμένο μέσα σε πυκνούς θάμνους και φυλλωσιές δέντρων, την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού συχνά το ακούμε το τραγούδι του τις βραδινές ώρες. Είναι κάτι σαν μια γλυκιά καντάδα μέσα στην νύχτα. Είναι από τα πτηνά που χρειάζεται άφθονο καθαρό και κρυστάλλινο νερό χειμώνα καλοκαίρι, πρέπει λοιπόν να δίνουμε την δυνατότητα να παίρνει καθημερινά το μπάνιο του.


ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Είναι μεταναστευτικό πτηνό που έρχεται στην χώρα μας αρχές Απριλίου και φεύγει τον Αύγουστο, ζει σε πυκνά δάση κοντά σε υγρά μέρη αγαπά ιδιαίτερα το νερό το βλέπουμε κοντά σε λίμνες , ποτάμια και ρυάκια.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΤΣΙΧΛΟΝΙΑ-EMBERIZA CIRLUS



Καλαμοτσίχλονο



Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Emberizidae
Γένος: Emberiza
Είδος: Emberiza cirlus
Υποείδη: emberiza calandra, Emberiza citrinella
Μήκος: 15 - 16.5 cm
Βάρος:
Κοινά ονόματα: Σιρλοτσίχλονο, καλαμοτσίχλονο.


Η οικογένεια αυτή περιέχει πολλά ωδικά πτηνά , σηνήθως ζουν σε χορτολιβαδικές εκτάσεις κοντά σε θάμνους οπου βρίσκουν καταφύγιο.

Δυστυχώς έχουν υποστεί και αυτά την αλόγιστη χρήση η μάλλον κατάχρηση των φυτοφραμάκων και οι αριθμοί τους λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο. Το πιο κοινό και αγαπητό πτηνό τις οικογένειας αυτής μεταξύ των εκτροφέων είναι το σιρλοτσίχλονο, μικρότερο σε όγκο από το κίτρινο τσιχλόνι Emberiza citrinella, διαθέτει πιο στρογγυλά και κοντά φτερά.

Έχουν καφετιά πλάτη και φτερά με μια κιτρινόμαυρη μάσκα και φτάνει μέχρι το πίσω μέρους του κρανίου τους και τον θώρακα.Τα θηλυκά δεν έχουν έντονο χρωματισμό είναι τελείως σκουρόχρωμα. Το κελάηδισμα τους είναι ένα επαναλαμβανόμενο κουδούνισμα, μια μεταλλική χροιά-φωνή. Συνήθως τα αρσενικά είναι καθισμένα πάνω σε ένα κλαρί και καλούν με αυτούς τους ήχους τα θηλυκά την εποχή της αναπαραγωγής. Τα πτηνά αυτά όταν κελαηδούν πλέκουν τις νότες τους σε τρίλιες, ακούγονται πολύ καθαρά και δυνατά μέσα στο δάσος οι φωνές τους.

Ένα άλλο διμοφιλές πτηνό είναι το emberiza citronella διαθέτει πιο έντονο χρωματισμό από τα υπόλοιπα υποείδη αυτής της οικογένειας. Εχει μεγαλύτερο όγκο από το σιρλοτσίχλονο και πιο μακριά ουρά.Τα χρώματα του είναι το κίτρινο, το καφέ και το μαύρο, γενικά αυτό το πτηνό διαθέτει πολύ γλυκούς χρωματικούς τόνους. Το κρανίο του εχει σχεδόν ολοκοτρίνο χρωματισμό, με ελαιοπράσινες ραβδώσεις πάνω και κάτω από το μάτι τους, καθώς και μια μαύρη οφθαλμική λωρίδα που προεξέχει από την άκρη του ματιού τους με πορεία προς την πλάτη τους.

Τα θηλυκα έχουν πιο σκοτεινα, μουντά σκούρα χρώματα, με γκρίζες και μαύρες ραβδώσεις στα φτερά και στην πλάτη τους. Το ρεπερτόριο τους δεν περιλαμβάνει πολλά γυρίσματα είναι ένα μονότονο κουδούνισμα-κάλεσμα.


ΔΙΑΤΡΟΦΗ


Είναι πτηνό που σιτίζεται με αμυλούχος σπόρους κατά κόρον, αγαπά ιδιαίτερα το κριθάρι, το στάρι, την βρώμη. Τον χειμώνα ζει σχηματίζοντας μεγάλα κοπάδια και διατρέφεται με δημητριακά με σπόρους χλόης και από διάφορους σπόρους κωνοφόρων δέντρων. Στην αιχμαλωσία πρέπει να περιέχει το καθημερινό σιτιρέσιο τους μεγάλο ποσοστό από κεχρί και βρώμη.


ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Από τον Μαρτιο ξεκινάει η αναπαραγωγική τους περίοδο, τα πτηνά διαχωρίζονται σε ζευγάρια και θα ψάξουν να βρούν το κατάλληλο μέρος όπου και θα κατασκευάσουν την φωλιά τους.

Συνήθως τις κατασκευάζουν μέσα σε πυκνά βλαστομένους θάμνους χρησιμοποιόντας ξερά κλαδιά και σαν εξωτερική επένδυση, μαλακά χόρτα και τρίχες ζώων στο εσωτερικό της, αυτή την εργασία την έχουν επιφορτιστεί τα θηλυκά πτηνά αυτού του είδους. Γύρω στα τέλει του Απριλίου γεννούν 3-6 αυγά,τα οποία εκκολάπτονται μετά από 13-14 περίπου ημέρες. Είναι από τα πτηνά που μπορούν να γεννήσουν 2 αλλά και 3 φορές τον χρόνο. Τα μικρά τους ταΐζονται αποκλειστικά με έντομα και σκουλήκια και έπειτα με grasshoppers. Ενώ τα ενήλικα πτηνά είναι κυρίως σποροφάγα και συμπληρώνουν την διατροφή τους με έντομα. Στην φύση αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης οι περισσότεροι γεωργοί χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα, όποτε η τροφή είναι δυσεύρετη. Τα άγρια χόρτα και οι σπόροι τους με τους οποίους σιτίζεται είναι πλέον λιγοστοί οπότε δεν φτάνουν για να συντηρήσουν τα πτηνά.


ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Η λιγοστοί εκτροφείς που συντηρούν αυτά τα πτηνά στον ελλαδικό χώρο τα εκτρέφουν για την φωνή τους. Τα χρησιμοποιούν σαν δασκάλους για να χτυπήσουν διάφορα ωδικά πτηνά όπως για παράδειγμα την καρδερίνα. Συνήθως στο εξωτερικό τα αναπαράγουν σε κλουβιά μεγάλων διαστάσεως 2Χ2. Ωφέλιμο ιδανικό είναι εάν διαθέτουμε τον απαιτούμενο χώρο να βάζουμε μέσα ψεύτικα η αληθινά πυκνά φυτά-θάμνους μέσα στους οποίους ζουν με ασφάλεια και μπορούν άφοβα να κατασκευάσουν την φωλιά τους και αναπαραχθούν.


ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Είναι ένα πτηνό που ζει κοντά στις καλλιέργειες , κοντά σε συστάδες καλαμιών.
Ζει συνήθως σε ομάδες κοντά σε λιβάδια , αλλα για να βρει τροφή του συχνάζει κοντά σε αγροικίες, κήπους.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΤΣΟΠΑΝΑΚΟΣ



Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Sittidae
Γένος:sitta neumayer
Είδος: neumayer
Υποείδη: europaea, krueperi
Μήκος: 14 εκατοστα
Βάρος:
Κοινά ονόματα: Βραχοτσοπανάκος, δεντροτσοπανάκος


Το όνομα αυτής της οικογένειας πτηνών είναι ελληνικής προέλευσης τσοπάνης=sitte, το κελάηδισμα του παρομοιάζεται με το σφύριγμα του τσοπάνη όταν αυτός καλεί τα ζώα του. Η λαϊκή παράδοση θέλει τον τσοπάνο να δούλευε σ' ένα σκληρό γαιοκτήμονα . Μια φορά ο τσοπάνης αποκοιμήθηκε κάτω από ένα δέντρο και έχασε τα ζώα του, φώναζε από εδώ φώναζε από εκεί.μα πουθενά τα ζώα, τότε από τον φόβο προς τον άρχοντα του, γύρισε το βλέμμα του προς τον ουρανό και παρακάλεσε τον θεό να τον κάνει πτηνό μήπως και δει από ψηλά από όπου θα πέταγε τα ζώα του άρχοντα του. Για να έρθουμε στο σήμερα το τσοπανάκος είναι ένα πτηνό με έντονο ταμπεραμέντο, όμως δεν είναι αρκετά γνωστό σε όλους τους εκτροφείς πτηνών. Τα παλιά χρόνια μερικοί θαυμαστές τους τα συλλαμβάνουν από φωλιές και τα μεγαλώνουν ταΐζοντας τα βρεγμένη πατέ γατοτροφή. Το πτηνό αυτό διαθέτει άσπρο χρώμα στον θώρακα και γκρίζο χρωματισμό στην πλάτη, καθώς και μια μαύρη λωρίδα στην ευθεία του ματιού του. Έχει κίτρινο χρωματισμό στην περιοχή κάτω από τα εξωτερικά καλυπτήρια φτερά και γκρίζα ουρά. Είναι ένα ευκίνητο μικρό πουλί, αρκετά ήμερο και άφοβο που πάντα ψάχνει δραστήρια για τροφή. Είναι μοναχικό πουλί και συνήθως συναντάται μόνο του ή σε ζευγάρια. Έχει έντονος χαρακτήρας, είναι ιδιαίτερα επιθετικό και έτσι δεν μπορεί να ζει κατά ομάδες. Ο τσοπανάκος διαμένει συνήθως στο ίδιο μέρος και δεν μεταναστεύει. Η φωνή του είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική, οι μεταλλικές νότες που διαθέτει είναι δυνατές και διαπεραστικές. Την εποχή της αναπαραγωγής πλέκει ιδιαίτερα ρυθμικά και μελωδικά μοτίβα, αυτά είναι ένα ερωτικό κάλεσμα προς τα θηλυκά του είδους. Διαθέτει χοντρά και πολύ δυνατά πόδια, τα χρησιμοποιεί για να σκαρφαλώνει στα βράχια. Χτίζει την φωλιά του πολύ ψηλά μέσα σε βράχους και συναντάται ακόμη στα Ιμαλάια. Βρίσκει την τροφή του κυνηγώντας με βουτιές προς τα κάτω και μετά πετά ψηλά. Πολλές φορές τον χειμώνα πλησιάζει τον άνθρωπο για να βρει τροφή και με αρκετή υπομονή μπορεί να μάθει να παίρνει τροφή από το χέρι.



ΔΙΑΤΡΟΦΗ



Στην φύση σιτίζεται με έντομα και σκουλήκια , πολλές φορές τον κρύο χειμώνα πλησιάζει κοντά στις αγροικίες τον άνθρωπο για να βρει τροφή. Στην αιχμαλωσία διατρέφεται με αηδονοτροφή, πατέ σκουλήκια, με φρέσκα σκουλήκια και διάφορους σπόρους και τριμμένο αυγό.


ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ



Οι φωλιές τους μοιάζουν με αυτές του σπουργιτιού είναι κλειστές με μια μικρή τρύπα άνοιγμα στο μπροστινό μέρος, συνήθως τις κατασκευάζουν με πηλό. Η βρίσκουν μια μικρή τρύπα ανάμεσα στα βράχια όπου φωλιάζουν και γεννούν τα αυγά τους. Στην αιχμαλωσία δεν έχουμε ιδιαίτερες αναφορές για επιτυχές αναπαραγωγή.


ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ



Στην αιχμαλωσία ζει σε κλουβιά μέτριων διαστάσεων, συνήθως δεν το βάζουν μέσα σε κοινόβια κλουβιά διοτι είναι πτηνό με επιθετικές τάσεις με πτηνά του είδους του αλλα και με αλλα άγρια πτηνά. Στις μέρες μας σπάνια το συναντά κάποιος στην αιχμαλωσία.


ΒΙΟΤΟΠΟΣ



Στην φύση συνήθως ζει σε πλαγιές βουνών, σε βραχώδεις περιοχές κοντά σε ποτάμια και ρυάκια.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




ΔΕΝΤΡΟΣΤΑΡΗΘΡΑ-LULLULA ARDOREA-WOOD LARK






Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Alaudidae
Γένος: Lullula
Είδος: Arborea
Υποείδη:
Μήκος: 15 εκατοστά
Βάρος:
Κοινά ονόματα: Τουρλί, Πλακωτήρι, Wood Lark


Διαθέτει σκούρο χρωματισμό σκοτεινό καφέ με υπόλευκα σχέδια και μαύρες γραμμές. Τα αρσενικά με τα θηλυκά πτηνά είναι σχεδόν όμοια σε εμφάνιση, τα αρσενικά ξεχωρίζουν από το λίγο μεγαλύτερο μέγεθος τους π.χ κρανίο, από το μακρύτερο πίσω νύχι που έχουν στο πόδι τους και τέλος την πιο έντονη μαύρη γραμμή στην άκρη του ματιού τους. Τα θηλυκά έχουν πιο θαμπά χρώματα, είναι λίγο πιο μικρόσωμα. Διαθέτει ένα μακρύ και λεπτό ράμφος που είναι αρκετά μυτερό, η ουρά τους είναι σκούρα και κοντή. Το αρσενικό είναι κάτι τις μεγαλύτερο από το θηλυκό και το πίσω νύχι στα αρσενικά είναι πολύ μεγαλύτερο από τα θηλυκα. .Είναι από τα πιο μελωδικά ωδικά πτηνά εάν υπάρχει τάξη και ιεραρχία στα ωδικά πτηνά κατατάσσεται δεύτερο στην τάξη μετά από τον βασιλιά των ωδικών πτηνών το αηδόνι. Διαθέτει και αυτό άριστες φωνητικές ικανότητες για αυτό παράγει πολύ υψηλούς και καθαρούς φθόγγους. Όμως είναι δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί με το αηδόνι, εκτροφείς ωδικών πτηνών συχνά χρησιμοποιούν το τουρλί για την φωνητική εκπαίδευση διάφορων ωδικών πτηνών όπως για παράδειγμα για την καρδερίνα και το καρδερινοκάναρο. Είναι πιο εύκολο στην διαχείριση του στην συντήρηση του, πιο σκληραγωγημένο αντέχει περισσότερο στις κακουχίες από το αηδόνι. Όμως δεν μπορούμε να συγκρίνουμε η να συναγωνισθεί με τον βασιλιά των πτηνών. Το ρεπερτόριο του είναι σαφώς κατώτερο, περιέχει λιγότερους φθόγγους, καθώς και οι ηχητικές του δυνατότητες. Όμως εάν εξαιρέσουμε το αηδόνι το πτηνό αυτό ξεχωρίζει από τα αλλα ωδικά πτηνά από τον τρόπο που εκτελεί τις φωνές. Παλιοί εκτροφείς έλεγαν ότι το τουρλί κλαίει τις νότες, τραγουδά βυζαντινό μέλος, τις εκτελεί δηλαδή με έναν μοναδικό τρόπο μοναδική εκφραστικότητα. διαθέτει πολύ καθαρές διφωνίες(διπλές νότες).

ΔΙΑΤΡΟΦΗ


Σιζιζεται με διάφορα σκουλήκια (Lepidoptera), έντομα (Coleopteraα )καθώς και με αραχνοειδή Arachnida. Επίσης αγαπά ιδιαίτερα τους σπόρους των δημητριακών τα φρούτα και τους καρπούς. Στην αιχμαλωσία οι εκτροφείς του δίνουν ένα μείγμα δημητριακών το λεγόμενο τραχανά, όπως επίσης και μείγμα με διάφορους σπόρους του δάσους μαζί με κελαηδίνη. Μπορούμε να συμπληρώνουμε την διατροφή τους με τριμμένο αυγό, με αηδονοτροφή, μαινοτροφή καθώς και με ξηρά έντομα(πατέ).


ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Στην φύση γεννά κάθε άνοιξη 2 αλλα και 3 φορές σε μερικες περιπτωσεις τον χρονο, κάθε γεννα περιεχει 3 με 5 αυγα, η εκκολαψει διαρκει 14 ημερες και καμια φορα καθυστερη μια με δυο μερες. Συνήθως κατασκευάζουν την φωλιά τους στο έδαφος, σκάβει ένα λάκκο και τον σκεπάζει με διάφορα φύλλα και ξερά κλαδάκια.


ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Στην χώρα μας διαθέτει πολλούς θαυμαστές, τα διατηρούν σε μακρόστενα κλουβιά περίπου 30χ20. Το πάνω μέρος του κλουβιού είναι σκεπασμένο από άκρη σε άκρη με ένα δίχτυ. Αυτό το τέχνασμα χρησιμοποιούν οι εκτροφείς για να αποφύγουν τυχόν χτύπημα στο κρανίο του στο ταβάνι του κλουβιού. Διοτι αυτό το πτηνό αυτό πετά σε κάθετη θέση και έναν κάποιος θόρυβος το τρομάξει υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσει θανάσιμα το κρανίο του. Ο πάτωμα του κλουβιού είναι καλυμμένο από ποταμίσια άμμο, καθώς και με μια πέτρα, πάνω στην οποία θα το δούμε να στέκεται και να κελαηδά. Συνήθως κρεμάμε το κλουβί με το τουρλί σε ψηλά σημεία όπου δεν τα ενοχλεί η ανθρώπινη παρουσία. Οι δεντροσταρήθρες κελαηδούν την εποχή της άνοιξης, τότε το ερωτικό κάλεσμα των αρσενικών του είδους αντηχεί μέσα στην φύση. Ο πληθυσμός της στον Ευρωπαϊκό χώρο έχει δεχτεί μεγάλη μείωση, ο βιότοπος τους συμπίπτει με κτηνοτροφικές και γεωργικές εκτάσεις όπου η ανεξέλεγκτη υπέρ βόσκηση δεν τα αφήνει ήσυχα να αναπαραχθούν, είτε όταν ζει κοντά σε γεωργικές καλλιέργειες δηλητηριάζεται από τα φυτοφάρμακα και τα ζιζανιοκτόνα.


ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Είναι πτηνό που ζει στις άκρες των δασών, σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, σε γεωργικές καλλιέργειες από όπου σιτίζεται και με τα παραγόμενα δημητριακά.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




ΠΑΠΑΔΙΤΣΑ - Parus ater - Coal Tit



Βουνοπαπαδιτσα ( montanus Parus)



Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Paridae
Γένος: Purus
Είδος: Purus major
Υποείδη: ( montanus Parus, Parus ater, Parus caeruleus , Parus major , Parus palustris )
Μήκος: 11 με 12 εκατοστα
Βάρος: 10 με 15 γραμμαρια το πολύ
Κοινά ονόματα:μελισσουργάκι ή παπαδίτσα ή στεφανούδι, Marsh Tit, Willow Tit, Blue Tit, Great Tit)


Στην χωρα μας συναντούμε 7 είδη αυτής της οικογένειας, από τα πιο γνωστά πτηνά αυτής της οικογένειας είναι ο καλόγερος (Purus major), είναι το πιο μεγαλόσωμο και το πιο κοινό μεταξύ των πτηνών αυτής της οικογένειας, διαθέτει το μέγεθος ενός σπουργιτιού. Τα πιο αγαπητά στους εκτροφείς των ωδικών πτηνών είναι η γαλαζοπαπαδίτσα, η ελατοπαπαδίτσα και η βουνοπαπαδίτσα, είναι πιο μικρά σε μέγεθος αλλά και πιο καλλίφωνα. Το ρεπερτόριο τους περιέχει ήχους που μοιάζουν με της καμπάνας, παράγουν δηλαδή μεταλλικούς ήχους , επίσης διαθέτουν ένα πολυποίκιλο ρεπερτόριο. Μέσα στο δάσος ξεχωρίζει κανείς τους διαπεραστικούς ήχους τους το επαναλαμβανόμενο κάλεσμα τους. Ο καλόγερος, πήρε το όνομα του από την εξωτερική εμφάνιση του, ξεχωρίζει από το μαυροκέφαλο κρανίο του που μοιάζει σαν το καλυμμαύκι, καθώς και την μαύρη λωρίδα στο στήθος του. που επίσης μοιάζει σαν το πετραχήλι των ιερωμένων. έχουν άσπρα μάγουλα μαύρο κρανίο, αυχένα και λαιμό. Το στήθος τους καθώς και η κοιλιά έχουν κίτρινο χρωματισμό, έχουν μια άσπρη γραμμή στα φτερά τους το υπόλοιπο μέρος τους έχει μπλε και γκρίζα φτερά. Η πλάτη διαθέτει ένα κίτρινο με-πράσινο (ελαιοπράσινο χρωματισμό), οι γλουτοί τους και τα άκρα τους είναι μπλε-γκρίζα Ο αρσενικός καλόγερος με το θηλυκό διαχωρίζονται από το πλάτος της μαύρη λουρίδα που έχουν στο στήθος τους, στα αρσενικά είναι μεγαλύτερη απ' ότι στα θηλυκά, πιο πλατιά. Ακόμα τα χρώματα τους είναι πιο έντονα στα αρσενικά πτηνά παρά στα θηλυκά του είδους. Τα νεαρά πτηνά αυτού του είδους έχουν χρωματισμό τον ίδιο με τα ενήλικα μέλη αυτού του είδους μόνο που η χρωματισμός τους είναι πιο θαμπός πιο σκούρος.

Ο καλόγερος συμπεριλαμβάνει στο ρεπερτόριο του μια φωνή από το ρεπερτόριο του σπίνου το σπιν -σπιν πράγμα που δεν τον κάνει ιδιαίτερα δημοφιλές και επιθυμητό στον κύκλο των φίλων των ωδικών πτηνών. Αυτά που διατηρούν για τις φωνητικές τους ικανότητες είναι η γαλαζοπαπαδίτσα αλλα ειδικότερα η ελατοπαπαδίτσα και η βουνοπαπαδίτσα.

Γενικά η παπαδίτσα είναι πτηνό με πολύ έντονο και δυναμικό χαρακτήρα, κάνει διάφορα ακροβατικά, διαθέτει μια χαρακτηριστική φωνή που αντέχει μέσα σε κάθε δάσος, κήπο, είναι η χαρακτηριστική επαναλαμβανόμενη κραυγή τους τικ-τικ. Τα χρώματα του είναι έντονα και πολύ όμορφα. Είναι ένα από τα πιο ευκίνητα και δραστήρια πτηνά, θα τα δείτε να κρέμονται ανάποδα από κλαδιά για να τρέφονται. Μέσα σε κλουβιά όπου τα διατηρούν πολλοί λίγοι εκτροφείς σήμερα βλέπουμε πόσο γρήγορα πετούν από κλαδί σε κλαδί.

Ένα άλλο υποείδος είναι η πολύ όμορφη γαλαζοπαπαδίτσα έχει μήκος 11 με 12 εκατοστά βάρος 9 με 13 γραμμάρια, τα αρσενικά διαθέτουν πιο έντονο μπλε και κίτρινο χρώμα από τα θηλυκά του είδους. Άλλο υποείδος είναι η γαλαζοπαπαδίτσα(Parus cearuleus) το όνομα της το πήρε από τον γαλάζιο σκούφο που φέρει στο κρανίο της, αυτό το πτηνό δεν διαθέτει πολύ μαύρο χρώμα στο φτέρωμα του, υπάρχει μόνο μια μαύρη γραμμή στο ύψος του ματιού τους.

Η πιο αγαπητή μεταξύ των φίλων των ωδικών πτηνών είναι η ελατοπαπαδίτσα, διοτι διαθέτει καθαρότερες φωνές και υψηλούς μεταλλικούς ήχους.

Είναι μαυροκέφαλο με άσπρα μάγουλα, και πράσινη πλάτη.

Ακομα ένα πτηνό αυτής της οικογένειας με πολύ όμορφο ρεπερτόριο είναι η βουνοπαπαδίτσα, διαθέτει ολόμαυρο σκουφί-κρανίο, άσπρα μάγουλα, ξεχωρίζει από την ελατοπαπαδίτσα διότι διαθέτει μονάχα μαύρο και άσπρο χρωματισμό. Έχει ένα πολύ όμορφο άσπρο χιονέ χρωματισμό, με γκριζωπά άκρα και ράμφος.

Στην ευρωπαϊκό χώρο σε αγροτικές περιοχές και σε χώρια τοποθετούν γύρω από τα χωράφια αλλα και τα σπίτια τους οι χωρικοί κλειστά κουτιά- φωλιές. Μέσα στα οποία γεννούν πάνω από 10 αυγά. Σιτίζονται με άφθονες κάμπιες από τα δέντρα και έντομα Είναι σαφές ότι απαλλάσσουν με οικολογικό και ανέξοδο τρόπο της καλλιέργειες από βλαβερά ζιζάνια-έντομα και τους καλλιεργητές γεωργούς. Η παπαδίτσα τρώει το λεκάνιο και είναι ωφέλιμο πτηνό για τα ελαιόδεντρα. Γι΄αυτό θα πρέπει να τα προσέχουν ιδιαίτερα όσοι κατοικούν σε αγροτικές περιοχές η έχουν ελαιόδεντρα. Καλό είναι να τοποθετούμε κρεμαστές ταΐστρες και να τους προσφέρουμε τροφή για να τα προσεγγίζουμε στο μέρος μας και φωλιές την περίοδο της άνοιξη.

Έπειτα από πειραματικές έρευνες που είχαν γίνει παλιότερα αποδείχθηκε ότι συμβάλουν σημαντικά στην οικολογική ισορροπία στις γεωργικές καλλιέργειες , επομένως έχουμε λιγότερη χρήση φυτοφαρμάκων, εντομοκτόνων, άρα και υγιεινά προϊόντα και οικονομία.

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Είναι από τα πιο δραστήρια πτηνά σε αυτόν τον τομέα γεννούν 2 φορές κάθε αναπαραγωγική περίοδο, 5-10 αυγά σε κάθε φωλιά. Είναι γεγονός ότι ανατρέφουν πολλούς νεοσσούς ταυτόχρονα, οι νεοσσοί είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν την φωλιά τους και να ανατραφούν μόνοι τους έπειτα από 18-22 ημέρες. Την φωλιά τους την κατασκευάζουν στα πιο απίθανα μέρη, πολλές φορές θα τα δείτε μέσα σε τρύπες στους τοίχους μια παλιάς αγροικίας, σε σωλήνες και λούκια υδρορροής, στα κεραμίδια, σε κουφάλες και τρύπες δέντρων, ανάμεσα σε τρύπες βράχων. Κατασκευάζουν μια ολοστρόγγυλη φωλιά φτιαγμένη από ξερά φύλλα και κλαδιά δέντρων , από βρυα, από τρίχες ζώων π.χ μαλλί από πρόβατα κ.α Τα αυγά είναι στρογγυλά, λευκά με καφεκόκκινα σημάδια. Είναι περίπου 12 χιλ. με 16 χιλιοστά. Το θηλυκό επωάζει τα αυγά μόνη του. Μετά από την εκκολάψει τους οι νεοσσοί ταΐζονται και από τους δύο γονείς τους.


ΣΙΤΙΣΗ

Τα πτηνά αυτά λατρεύουν τα σκουλήκια τα έντομα της κάμπιες, τα Hemiptera ,τις αράχνες και τους σπόρους από καρύδια και φιστίκια. Την άνοιξη διατρέφονται με γύρη με νέκταρ και με βλαστούς από φυτά. Το φθινόπωρο τρέφονται με μούρα, πολλές φορές θα δείτε αυτά τα πτηνά να σκαρφαλώνουν πάνω σε κορμούς δέντρων για να διατρέφονται μέσα από τις ρωγμές τους με έντομα και παράσιτα που φωλιάζουν εκεί. Τους αρέσουν ιδιαίτερα οι σπόροι του ηλίανθου, οι σπόροι από κυπαρίσσια Τον χειμώνα στην φύση τα πτηνά αυτά αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με την σίτιση τους. Πολλά πεθαίνουν λόγω έλλειψης τροφής, σε πολλές χώρες κάτοικοι πόλεων και χωριών κρεμούν έξω από τα σπίτια τους αλλα και σε διάφορα πάρκα και πλατειές κλουβούς σίτισης με διάφορους καρπούς π.χ φιστίκια.


ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Είναι ένα πολύ κοινωνικό πτηνό, τους χειμερινούς μήνες δεν διστάζει να προσεγγίσει τον άνθρωπο για να ζητήσει λίγη τροφή,


ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Οι οικογένεια αυτή ζει σε ποικίλους βιότοπους, ανάλογα το υποείδος, στο οποίο ανήκει, το χαρακτηριστικό όνομα τους το παίρνουν και από τον χώρο στον οποίο ζουν, όπως για παράδειγμα η ελατοπαπαδιτσα

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΣΠΙΝΟΣ-FRINGILLA COELEBS-CHAFFINCH






Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Fringillidae
Γένος: Fringilla
Είδος: coelebs
Υποείδη: Fringilla montifringilla - Brambling
Μήκος:Εχει μηκος 14 με 15 εκατοστα.
Βάρος: 17 με 28 γραμμαρια.
Κοινά ονόματα: Chaffinch



Είναι ένα πολύ γνωστό, κοινό πτηνό στην χώρα μας, η οπαδοί της καρδερίνας δεν το αγαπούν ιδιαίτερα διότι δεν διαθέτει τις επιθυμητές για αυτούς φωνές. Είναι όμως ένα πολύ σκληραγωγημένο πτηνό, αντέχει στις κακουχίες και στο πολύ κρύο. Στα αρσενικά ο αυχένας, το κεφάλι και κατάληξη της ουρά τους είναι γκρίζος-μπλε. Ένα ρόδινο-καφετή στεφάνι γύρω τα μάτια, τα μάγουλα και κατόπιν επεκτείνεται στον λαιμό και στην κοιλιά τους. Τα αρσενικά πουλιά αυτού του είδους το ράμφος και τα πόδια έχουν ένα γκρίζο χρώμα. Το φτέρωμα των αρσενικών είναι φωτεινότερο με πιο λαμπερό χρωματισμό, ειδικά την περίοδο της άνοιξης καθώς ωριμάζει σεξουαλικά. Τα αρσενικά διαφέρουν αρκετά με τα θηλυκά εξωτερικά, έχουν πιο έντονο χρωματισμό, ένα μπλε σκούφο, καφετιά μάγουλα, και πλάτη καθώς ένα πολύ γλυκό καφέ χρωματισμό στον θώρακα και στα πλευρά. Οι φτερούγες τους είναι γκρίζο μαύρες με άσπρες ανταυγες στα κινητήρια φτερά τους. Το ράμφος τους και τα άκρα τους έχουν μπλε και καφέ χρώμα Το αρσενικό Chaffinch έχει ένα ρόδινο στήθος και μάγουλα, μια μπλε-γκρίζα κορώνα μεχρι και τον αυχένα, και καστανο χρωμα στην πλάτη τους.

Τα νέα πουλιά και τα θηλυκά αυτού του είδους διαθέτουν πιο θαμπά χρώματα, δεν έχουν έντονο χρωματισμό, το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα των αρσενικών σπίνων. Τα θηλυκά έχουν ελαιοπράσινη με καφετί πλάτη, και το γκρίζο-καφέ φτερούγες και πλευρά, καταλήγοντας σε σχεδόν λευκό χρωματισμό προς τους γλουτούς, οι οποίοι είναι πρασινωποί. Τα νεαρά πτηνά αυτού του είδους είναι παρόμοια με τα θηλυκά αλλά δεν διαθέτουν το ελαιοπράσινο χρωματισμό γύρω από τους γλουτούς.

Ένα άλλο υποείδος σπίνου είναι ο λεγόμενος σε μερικές περιοχές της χώρας μας χειμωνόσπινος η μούντα. Είναι πτηνά παρόμοια με τους σπίνους όμως διαθέτει άσπρα εξωτερικά κινητήρια φτερά με πορτοκαλί ράμφος και πόδια. Πολλές φορές θα τα δούμε να κατεβαίνουν στα πάρκα και στους κήπου τους χειμερινούς μήνες και τα δυο είδη. Η φωνή των σπίνων είναι ο γνωστός χαρακτηριστικός διαπεραστικός ήχος σπιν-σπιν, όμως διαθέτει ρεπερτόριο με ιδιαίτερα όμορφο ηχόχρωμα και μελωδικές γραμμές. Συνήθως είναι το ερωτικό κάλεσμα που χρησιμοποιούν τα αρσενικά την περίοδο της άνοιξη. Τότε θα τα δούμε να κάθονται στο πιο ψηλό κλαρί ενός δέντρου από όπου καλούν τα θηλυκά του είδους τους..


ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Διατρέφετε με σπόρους , με έντομα όπως κάμπιες σκουλήκια, ειδικά την περίοδο της αναπαραγωγής του, οταν ταΐζει νεοοσους. Αγαπούν ιδιαίτερα τους ηλιόσπορους , τα κυπαρισσόμηλα, μια καλή διατροφή Chaffinch πρέπει να αποτελείτε από την γνωστή μεικτή τροφή των καναρινιών με προσθήκη άγριων σπόρων του δάσους και greenfood. Το κόκαλο της σουπιάς είναι πολύ χρήσιμο(cuttlebone), καθώς και άμμος για την χώνεψη τους. Τρώνε με ιδιαίτερη βουλιμία σπόρους αλλα και τις πρασινάδες από το μαρούλι, το σπανάκι, chickweed, το μπρόκολο, καρότα, πυράκανθο όπως επίσης και Coleoptera, Polygonaceae, Brassicaceae.



ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Όπως όλα τα αλλα πτηνά αναπαράγεται την άνοιξη κατασκευάζει μια φωλιά από ξερά φύλλα, βρύα, χλόη, και σαν τελική επικάλυψη χρησιμοποιεί μαλλί και πούπουλα. Την φωλιά τους εξωτερικά την καμουφλάρει με νωπά φύλλα δέντρων, συνήθως την κατασκευάζει αρκετά ψηλά από το έδαφος 3-4 μέτρα σε κάποια διχάλα δέντρου και άλλες φορές μέσα σε κάποιον αρκετά πυκνό θάμνο. Γεννά 2 φορές κάθε αναπαραγωγική περίοδο 4-6 αυγά γαλάζιου χρώματος με καφέ σημάδια επάνω τους. Το μέγεθος των αυγών του είναι μεγαλύτερο από της καρδερίνας 16-20 χιλιοστά, τα αυγά τα επωάζει μονάχα το θηλυκό 14 με 16 ημέρες, το αρσενικό ταΐζει την θηλυκιά του κατά την διάρκεια της επώασης. Τα μικρά ταΐζονται και από τα τους δυο γονείς τους για 30 ημέρες περίπου, απογαλακτίζονται αρκετά αργότερα από αλλα είδη σε μερικές προπτώσεις φτάνουν και τις 35-36 ημέρες. Στην αιχμαλωσία έχει αναπαραχθεί επιτυχώς μέσα σε μεγάλα κλουβιά (κλούβες) 2Χ2, έχουν παραχθεί πολύ όμορφες μεταλλάξεις αυτού του είδους. Χρειάζονται φωλιές καλά προφυλαγμένες από την κοινή θεά, να τις τοποθετούμε σε μέρη που να νιώθουν αρκετά ασφαλή τα θηλυκά. Στο εξωτερικό πολλοί εκτροφείς φυτεύουν η τοποθετούν γλάστρες με φυτά με αρκετά πυκνές φυλλωσιές. Για επιτυχή αναπαραγωγή στην αιχμαλωσία θα πρέπει να τα ταΐζεται καθημερινά τα ζευγάρια σας με ζωντανή τροφή, σκουλήκια, έντομα, βλαστημένους σπόρους, όπως και οι νεοσσοί τους αργότερα.


ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Είναι από τα πτηνά που τους αρέσει πάρα πολύ το πέταγμα , γυμνάζει τα φτερά του γι' αυτό καλό είναι να το διατηρείται σε όσο το δυνατό μεγαλύτερα κλουβιά. Αγαπά πάρα πολύ το καθαρό κρύο νερό, θα πρέπει λοιπόν να του δίνεται την δυνατότητα χειμώνα καλοκαίρι του καθημερινού μπάνιου και καθαρό νερό. Όπως είπαμε είναι ένα δυνατό πτηνό αρκετά νευρικό και χρειάζεται αρκετό χώρο, δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα τους χειμερινούς μήνες με τις χαμηλές θερμοκρασίες και επομένως μπορεί να διατηρηθεί επιτυχώς και σε εξωτερικά κλουβιά πτήσεως(κλούβες).


ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Ζει σε λιβάδια, όμως είναι από τα πτηνά που αγαπά τα πυκνά δάση, τα βουνά κατεβαίνει πιο νότια την διάρκεια του βαρύ χειμώνα για να βρει τροφή.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΚΟΤΣΥΦΑΣ-TURDUS MERULA- BLACK BIRRD



Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια:
Γένος:
Είδος: Turdus merula
Υποείδη:
Μήκος: 23 με 25 εκατοστά
Βάρος: 120-150 γραμμάρια
Κοινά ονόματα:


Είναι ένα ιδιαίτερος αγαπητό πτηνό στην χώρα μας, τα τελευταία χρόνια έχει βρει ασφάλεια και τροφή μέσα στις πόλεις μας τις οποίες επισκέπτεται πολύ συχνά. Το αρσενικό διαθέτει ολόμαυρο φτέρωμα με ένα κίτρινο κεχριμπαρένιο ράμφος, ενώ τα θηλυκά διαθέτουν ένα σκούρο καφετί χρωματισμό και ράμφος στο χρώμα της σάρκας. Τα νεαρά άτομα αυτού του είδους έχουν όμοιο χρωματισμό (καστανό-κοκκινωπό) με τα θηλυκά, μέχρι αυτά να αποκτήσουν το τελικό τους φτέρωμα έπειτα από την εποχή της πτερόρροιας. Είναι γνωστές μερικές ιδιομορφίες που παρουσιάζει αυτό το πτηνό όπως ο albinism όταν υπάρχει έλλειψη μελανίνης , leucism όταν υπάρχει αδυναμία χρώσεις. Όταν δηλαδή για κάποιο λόγω μεταλλάσσεται κάποιο γονίδιο και αλλάζει ο εξωτερικό φαινότυπος τους. Οι εκτροφείς φίλοι των ωδικών πτηνών παλιά αιχμαλώτιζαν το πτηνό αυτό για το πολύ όμορφο και μελωδικό του κελάηδισμα που μοιάζει με του αυλού. Ένα πολύ όμορφο υποείδος κότσυφα είναι ο γαλάζιος κότσυφας, πτηνό με ένα πολύ όμορφο μπλε χρωματισμό. Όταν το δείτε είτε μέσα στο δάσος η πάνω σε κάποια βράχια κοντά στην θάλασσα θα σας εντυπωσιάσει το μεταλλικό μπλε χρώμα του. Είναι πτηνό αποδημητικό και δεν ζει όλο τον χρόνο στην χώρα μας όπως ο μαύρος κότσυφας. Συνήθως κατασκευάζει την φωλιά τους ανάμεσα σε πέτρες και βράχια. Στην αρχή της άνοιξης τα αρσενικά του είδους με το κελάηδισμα τους καλούν τα θηλυκά για αναπαραγωγή, διαθέτουν πολύ όμορφο ρεπερτόριο, το πτηνό αυτό ονομάζεται και μέροπας. Ο γαλαζοκότσυφας είναι το εθνικό πτηνό της Μάλτας, το οποίο απεικονίζεται στο νόμισμα της μια λύρας του κράτους αυτού. Έχει μήκος 21 με 22 εκατοστά, τα αρσενικά έχουν το μπλε χρωματισμό ενώ τα θηλυκά διαθέτουν ένα καστανό χρωματισμό με φολιδωτά σχέδια. Έχει αρκετές διαφορές από τον πετροκότσυφα διότι δεν διαθέτει τα εξωτερικά κινητήρια κόκκινα φτερά και ουρά όπως ο πετροκότσυφας. Όμως διαθέτει σαφώς πιο δυνατή και μελωδική φωνή. Ένα ακόμα πτηνό αυτής της οικογένειας είναι ο πετροκότσυφας, έχει μήκος λίγο μικρότερο από το γαλαζοκότσυφας 18 με 19 εκατοστά και βάρος 45 με 70 γραμμάρια. Τα αρσενικά αυτού του υποείδους διαθέτουν κρανίο και λαιμό μπλε χρώματος όπως ο γαλαζοκότσυφας. Θώρακα και ουρά πορφυρού χρώματος, φτερούγες μαύρου χρώματος, ράμφος, ποδιά στο χρώμα της σάρκας τους και μαύρους οφθαλμούς. Τα θηλυκά τους είδους καθώς και τα νεαρά μικρά τους έχουν καστανόμαυρο χρώμα στην πλάτη τους, φολιδωτό θώρακα με καστανό ανοιχτό χρώμα. Γεννά 4-6 αυγά τα οποία κλωσά 14 με 16 ημέρες. Αυτό το πτηνό ζει στις ορεινές περιοχές της χώρας μας, έκανε παρέα στους τσοπάνηδες, στους κλέφτες και αμαρτωλούς την εποχή του βυζαντίου όπως μας αναφέρουν εκατοντάδες τραγούδια , ζει σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1000 μέτρων, σε πετρώδες εκτάσεις και πλαγιές. Επειδη ζει μοναχικό βίο το ονομάσθηκε μονάχος(Monticola saxatilis) .

Οι κότσυφες διαθέτουν πολύ καλές φωνητικές ικανότητες, μιμούνται πολλούς ήχους που ακούν, π.χ το σφύριγμα μας, τον συναγερμό, φωνές από αλλα ωδικά πτηνά κ.α Έχουν πλούσιο και πολυποίκιλο ρεπερτόριο, διαθέτουν δυνατό ήχο, το όνομα του άλλωστε σήμαινε και αυλός-σάλπιγγα. Τα αρσενικά κελαηδούν κατά την διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι, έπειτα θα σταματήσουν για λίγο καιρό το τραγούδι τους, και θα ξαναρχίσουν τον Φεβρουάριο όπως και τα αηδόνια. Είναι το πρώτο πτηνό που ξεκινά να τραγουδά κάτι σαν την αμυγδαλιά μέσα στο φυτικό Βασίλειο, γενικά είναι πτηνά με αρκετά αναπτυγμένες τις αισθήσεις τους και έτσι είναι πολύ ευκίνητα και νευρικά πτηνά, όταν νιώθουν ότι απειλούνται βγάζουν μια χαρακτηριστική κραυγή.


ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Στην φύση σιτίζεται κυρίως με έντομα σκουλήκια, κάμπιες, γαιοσκώληκες τα οποία συλλέγουν κάτω από το χώμα με το μακρύ και δυνατό ράμφος τους. Γι' αυτό το λόγω είναι ωφέλιμο για την γεωργία. Ακόμα τρώνε φρούτα καρπούς από δέντρα και θάμνους όπως μούρα, πυράκανθο ,σταφύλια, σύκα κ.α. Τον περισσότερο χρόνο τους των περνούν ψάχνοντας στο έδαφος πολύ επιφυλακτικά για να βρουν τροφή. Υπάρχουν ειδικές έτοιμες τροφές για την διατροφή του που έχουν το όνομα του, είναι πατέ από έντομα και φρούτα που περιέχουν υψηλό ποσοστό πρωτεΐνης. Πολλοί εκτροφείς σιτίζουν τους κότσυφες τους με διάφορα είδη κρεάτων όπως κύμα, όμως η λιχουδιά τους είναι το κρέας από καρδιά, όπως μου έχουν αναφέρουν παλιοί εκτροφείς όταν σιτίζεται με αυτό κελαηδούν πιο γλυκά.



ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η φωλιά του είναι μεγαλύτερη λόγω του μεγέθους τους, τα θηλυκά του είδους συλλέγουν ξερά κλαδάκια, πευκοβελόνες μαζί με λάσπη και κατασκευάζουν την φωλιάς τους. Συνήθως φωλιάζουν μέσα σε πυκνούς θάμνους όπου δεν είναι εύκολα να τα δει η να τα προσεγγίσει ο άνθρωπος η κάποιος άλλος εχθρός τους. Κάθε άνοιξη γύρω στον Απρίλιο ξεκινάει η αναπαραγωγική διαδικασία, τα κοτσύφια γεννούν 2 με 3 φορές κάθε χρόνο, 3 με 5 αυγά διαμετρήματος 23-30 χιλιοστών. Αυτά τα επωάζει το θηλυκό 15-19 ημέρες περίπου


ΣΤΕΓΑΣΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Είναι πτηνά που τους αρέσει ιδιαίτερα η ησυχία και η ασφάλεια, ζουν σε πυκνούς θάμνους και φυλλωσιές, η σε ορεινές άβατες περιοχές. Στην αιχμάλωτη κατάσταση πρέπει να τα στεγάζουμε σε μεγάλες κλούβες εάν είναι δυνατόν 2Χ2 με πυκνή βλάστηση μέσα. Χρειάζονται άφθονο καθαρό νερό καθημερινά, ζωντανά σκουλήκια και αρκετή άμμο για την χώνεψη της τροφή τους. Το επιτυχές ζευγάρωμα σε μεγάλες κλούβες δεν είναι ανέφικτο, έχω δει και σε κλούβες 1Χ1 να αναπαράγονται επιτυχώς. Φυσικά καλό είναι όλες οι κλούβες να έχουν κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο με πολύ πρασινάδα , θάμνους πυκνή βλάστηση και πέτρες και χώμα μέσα. Είναι όμως πτηνό που εάν αισθανθεί ασφάλεια γρήγορα εξημερώνεται


ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Ο κοινός μαύρος κότσυφας ζει κοντά σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, δάση, υγρούς τόπους όπως ρεματιές και ποτάμια, όπου αναζητεί ανάμεσα στο χώμα τροφή. Τους χειμωνιάτικους μήνες επισκέπτεται τις πόλεις τα πάρκα και τους κήπους μας, είναι πολύ κοινό πτηνό στον ελληνικό χώρο. Ένα υποείδος ο γαλαζοκότσυφας είναι μεταναστευτικό πτηνό, ζει σε παράκτιες ζώνες και είναι θαμώνας των ελληνικών νησιών. Ο πετροκότσυφας το πιο αγαπητό και τραγουδισμένο από τα υπόλοιπα είδη ζει σε μεγάλα υψόμετρα πάνω από τα 1000 μέτρα, θα το δει κανείς να κελαηδά καθισμένο αγέρωχα πάνω σε κάποιο βράχο.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΠΥΡΟΥΛΑΣ-PYRRHULA PYRRHULA-BULLFINCES


Αρσενικός πυρούλας


Θηλυκό πυρούλα



Τάξη: Passeriformes
Οικογένεια: Fringillidae
Γένος: Pyrrhula
Είδος: Pyrrhula Pyrrhula
Υποείδη:
Μήκος: 15 με 16 εκατοστά
Βάρος: 28-38 γραμμάρια
Κοινά ονόματα: Bullfinches




Διαθέτει αρκετά μεγάλο όγκο σχετικά με τα αλλα ωδικά πτηνά, έχει μήκος 15 με 16 εκατοστά και βάρος 28 με 38 γραμμάρια Είναι πτηνό που το συναντάμε σπάνια στην χώρα μας σε ελεύθερη κατάσταση. Συνήθως του χειμερινούς μήνες το βλέπουμε σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας και στον Όλυμπο. Έχει πολύ όμορφο κομψό παράστημα και πολύ γλυκό χρωματισμό. Τα αρσενικά πτηνά αυτού του είδους έχουν πολύ όμορφο έντονο πορφυρό χρωματισμό, έντονα χρώματα, ενώ τα θηλυκά σκούρο χρωματισμό. Τα πρόσωπο τους και το κρανίο τους έχει μαύρο χρωματισμό, καθώς και ένα μαύρο σκουφί. Οι φτερούγες τους είναι μαύρες και έχουν μια διαχωριστική άσπρη γραμμή στην μέση. Οι γλουτοί τους και η περιοχή της αμάρας στα αρσενικά και στα θηλυκά είναι άσπρου χρώματος. Στα αρσενικά ο λαιμός και ο θώρακας τους είναι κεραμιδί χρωματισμού, ενώ τα αντίστοιχα τμήματα στα θηλυκά είναι γκρίζο με καφέ αποχρώσεις. Τα νεαρά άτομα αυτού του είδους μέχρι την πρώτη τους πτερόρροια διαθέτουν τον ίδιο χρωματισμό με τα θηλυκά, με την διαφορά ότι δεν έχουν μαύρο σκουφί. Το κελάηδισμα του αρσενικού είναι μια μονότονη επαναλαμβανόμενη φωνή. Είναι ένα ευρέως διαδεδομένο πτηνό σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο και καταλαμβάνει όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, από της βόρειες χώρες μέχρι και τις νότιες μεσογειακές την εποχή του χειμώνα. Ακομα εκτείνεται από την Ρωσία έως τον Καύκασο μέχρι και την Ιαπωνία.





ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Κατασκευάζει την φωλιά τους πάνω σε δέντρα, χρησιμοποιεί για την κατασκευάσει της μικρά κλαδάκια, βρύα ,λειχήνες, σαν εσωτερική επένδυση μαλακές τρίχες από ζώα και ρίζες φυτών. Γεννά περίπου μεταξύ τα τέλη του Απριλίου και στις αρχές του Μαΐου. Στην αιχμαλωσία η αναπαραγωγή τους είναι εύκολη λόγω του πολύ ήρεμου χαρακτήρα τους. Όμως θα πρέπει να χορηγούμε σε αυτά τα πτηνά τροφές αρκετά πλούσιες σε πρωτεΐνη π.χ σκουλήκια και βλαστημένους σπόρους.

Επίσης αρκετά εύκολη είναι και η διασταύρωση τους με θηλυκά καναρίνια και αρσενικές καρδερίνες.


ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Σιτίζεται με σπόρους αλλα και με καρπούς δέντρων καθώς και με μικρά φρούτα. Αγαπά ιδιαίτερα τους καρπούς του πυράκανθου ειδικά τους χειμερινούς μήνες που η τροφή είναι λιγοστή στην φύση. Τρώει μούρα , καρπούς και σπόρους από οπωροφόρα δέντρα



ΒΙΟΤΟΠΟΣ

Ζει κοντά σε γεωργικές καλλιέργειες από τις οποίες σιτίζεται, σε δάση, σε κήπους και πάρκα κατά τους χειμερινούς κρύους μήνες.
Read more » Διαβάστε περισσότερα...